Şehitlerimize layık olabiliyor muyuz?

Gözlerim doluyor, içim titriyor

Allah’ım diyorum nereden geldik, nereye gidiyoruz?

Sonra gözümden iki damla yaş akıyor.

Akıyor akıyor sel oluyor.

Duramıyorum, durduramıyorum kendimi.

Sonra Kınalı Ali geliyor aklıma

Nene Hatun geliyor.

Daha binlercesi…

Duruyorum sonra uzun uzun bir süre

Yediğim ekmek geliyor aklıma

Ama utanıyorum sonra kendimden

Evde ekmek olduğu halde daha sıcak olsun diye aldığım ekmekten utanıyorum.

Yüzüm düşüyor, kara kara düşünüyorum

Nasıl kurtarıldı bu vatan diyorum

Çıplak ayaklarla

Tek kolla

Aylarca aç

Sonra önümdeki çorbaya bakıyorum

Yine utanıyorum.

Onu beğenmeyipte yemediğim için

Binlerce defa utanıyorum

Şehitlerimize layık olabiliyor muyuz diye?

Vicdanım sızlıyor…

İçimi bir huzursuzluk kaplıyor

Uyuyamıyorum çünkü ben bencillik ediyorum.

Rahatız, aç değiliz…

Ama unuttuklarımız var

Ya onlar?

Ya binlerce evden kınayla çıkıp kefenle girenler?

Ya solan çiçekler?

Kaderleri güzeldi.

Şehadet şerbetini içmeye bile bile gittiler.

Şimdi şehit oldular.

Vatanı uğruna, toprağı uğruna

Şimdi bir ağaç yapraksız mı kaldı yoksa cennette bir çiçek daha mı açtı?

Toprağı kanla suladık, gözyaşlarıyla besledik

Giden gitti

Kalan kaldı

Kalan ne yaptı?

Kalan ne yapıyor?

Kimin vicdanı rahat, kim düşünüyor bu vatana aşık insanları?

Kaç kişiyiz her akşam dua ediyor, bir Fatiha okuyor ölümsüz şehitlerimize?

Bu vatanı kurtaranlar için vatana layık evlatlar olalım.

Olalım ki bizi her gördüklerinde işte benim neslim bu desinler

Yüzleri gülsün, bu vatan için şehit olduklarına üzülmesinler.

Üzmeyelim o mübarek insanları.

Emaneti koruyalım.

Yasenur UÇAR  (12.Sınıf)

 

Şehitlerimize layık olabiliyor muyuz?