11 Mart 2013 Pazartesi

Terör Belası

Bir çok annenin evladı bu yüzden şehit düştü. İnsanların acımasızca vurduğu, kırdığı, parçaladığı, hiç bir şeyi  düşünmeden silahın bir kurşunuyla bir gencin hayatını sonlandırdığı…

Terör!


Haberlerde  duyuyoruz. Çatışmalarda askerlerin yarısından çoğu şehit ediliyor. Bunu duyan her ananın yüreği acıyor. İnsanların kardeşçe yaşaması gerektiği bu toplumda o onu vuruyor, herkes birbirlerini dışlıyor, birbirlerine hakaret ediyor. Bize göre biz haklıyız onlara göre kendileri. Her ne olursa olsun bu gençlik, terör yüzünden hayatlarından oluyor. İnsanların bu kadar acımasızca olduğu, çoğu ailenin hayatlarını   kararttığı bu dünyada her gün korku içinde yaşamak çok zor. Kardeşçe yaşamak varken, cahil insanları kandırarak dağa çıkartıp kendi milletine düşman bir vatandaş haline getiriyorlar. Bütün dünyada bu olay konuşuluyor. Gündemden hiç düşmeyen terör belası can yakmaya devam ediyor. Kandırılan bu gençlik, bu insanlar; hem kendi hayatlarını yok ediyor, hem de masum insanların hayatlarını sonlandırıyor.


Gazetelerin ilk sayfalarında yayımlanan, şehit haberleriyle uyandığımız bu toplumda yaşamak istemiyoruz. Cahil insanlar, bu oyunlara kanarak, güzelim ülkemizin huzurunu bozuyor. Hayatlarını beğenmeyen, yaşamlarından sıkılan, ailelerini terk eden, hiç bir amacı olmayan kişiler teröristler tarafından ikna ediliyor ve teröristler bağımsızlıklarını elde edebilecekleri konusunda onlara yalanlar söyleyerek, bizden uzaklaşmalarına neden oluyor.


Yaşamlarındaki olumsuzlukların getirdiği çaresizlik onları bize düşman ediyor. Bunun sonucunda askerlerin ailelerinden uzak kalması belkide bir daha hiç geri dönmemesi söz konusu oluyor. Hayatlarının en güzel dönemlerini, en verimli çağlarını bu terör belası yüzünden yaşayamayan gençler, vatan için, bizim güvenliğimiz  için her şeyi göze   alıyor.


Yüz yıllardır bu topraklarda beraber yaşadığımızı, beraber ağlayıp beraber güldüğümüzü, düşmana karşı omuz omuza mücadele ettiğimizi, birlikte kan döktüğümüzü onlara anlatmalıyız. Toplum olarak bunun bilinciyle, üzerimize düşeni yapmalıyız.


Canan CEBECİ



Terör Belası

Related Posts:

  • Yalnız-lıkYalnızlığını yaşıyordu…Oysa hayatı yaşaması gerekmez miydi?Peki hayat neydi?Aşk mı? Ayrılık mı? Acı mı?Yoksa koca bir yalnızlık mı?Kabullenmişti onun hayatı yalnızlıktı artık.Çilesini doldurur gibi; yalnızlığının sona ermesin… Read More
  • Terör BelasıBir çok annenin evladı bu yüzden şehit düştü. İnsanların acımasızca vurduğu, kırdığı, parçaladığı, hiç bir şeyi  düşünmeden silahın bir kurşunuyla bir gencin hayatını sonlandırdığı…Terör!Haberlerde  duyuyoruz. Çatışmalarda as… Read More
  • Anne ÖzlemiGüneşin doğuşu onu hiçbir zaman mutlu etmemişti. Bu vakitler hep özlemlerinin tutuştuğu vakitlerdi. Tıpkı kalbi gibi zayıf ve solgun bir kızdı. Onu uyandırıp okula gönderecek bir annesinin olmayışı acıtırdı ruhunu. Kederini k… Read More
  • Bekleyiş“Durmuş bir saat gibiydi akıp geçmeyen zaman.”Bilmem daha farklı nasıl anlatılabilir şu anki saniyeler. Her şey durmuş, dakikalar yıllarla eş değer. Satırlar bile ilerlemiyor; kalemim  aynı kelimede takılıp kalmış gibi.Sebebi… Read More
  • Ölüm...Ayrılıkta ölümdür bir yerde, kimine ölümden de beterdir aslında. Anneden, babadan, sevgiliden veya çok sevilen her hangi birinden ayrılmak ölüm gelir insana. Kimine kurtuluştur ölüm. Yaşadığı eziyetten ve insanlardan kurtuluş… Read More

0 yorum:

Yorum Gönder