Unutma!

Bilmem farkında mısın; ama seni düşünüyorum dışarıda sonbaharın posta güvercinleri: eylül yağmurları, benim ufkumda hüzün bulutları insan yağmur yağınca neden hüzünlenir, neden sevgilinin hayali gelir birden aklına,neden her yerde onu arar gözleri? Yoksa yağmur gökten sevgilinin özlemini mi indirir? Böyle zamanlarda her bir yağmur damlasının nasıl bir lav parçasına dönüştüğünü bilemezsin; nasıl yakar düştüğü yeri, yüreğini nasıl deler geçer göremezsin;sevgilinin hayaliyle nasıl dolar taşar her yer, nasıl olur da her şey onu hatırlatır anlayamazsın…

Seni sevmek nasıl bir şey böyle? Her damlada sana susamak her nağmede seni dinlemek her adımda sana yürümek ve duymadığını bile bile her kelime de seni söylemek sonra onların sel olup akışını izlemek nasıl bir şey?

Anladım ki seni sevmek yaşamak kadar zor ama her nefeste yeniden doğmak kadar güzel…

Yağmur durdu; ama ben hala seni düşünüyorum ve biliyorum ki bir daha hiç yağmur yağmasa da ben yine seni düşünüyor ve özlüyor olacağım. Seni hep seveceğim kış güneşim. Kalbimin yalnız senin için attığını unutma…

Fatma KORKMAZ

Unutma!