Burası Filistin!

Burası Filistin dedi esmer bir çocuk.

Burası canlarımızın toprağa diri diri gömüldüğü o yer.

Mezarlarımızın olmadığı, cesetlerimizin bin parçaya bölündüğü o yer.

Nehirlerimizin su değil, kan aktığı o yer.

Toprak ile oynamak için dışarı çıkıp, kemiklere rastladığımız o yer.

Burada yaşıyoruz biz dedi.

Burada ağlıyoruz.

Burada bomba sesleri duyuyoruz.

Kardeş acısını, ana acısını, baba acısını, burada yaşıyoruz.

Düşünmeden de edemiyoruz.

Nasıl kıyılır insan canına?

Nasıl bir çocuk acımasızca milyonlarca parçaya bölünür?

Bunları yapanlarda insan değil mi?

Biz gibi Allah’ın kulu değil mi?

Hangi vicdana sığar bir çocuğu yetim bırakmak?

Hangi kalbe sığar bir yetimi gece uykusundan korku içinde uyandırmak?

Hangi eller bombalıyor bu yerleri?

Hangi beyinler planlar hazırlıyor yok etmek için vatanımızı?

Ne zaman bitecek bu açgözlülüğün kavgası?

Kaç can daha yanacak insanların doyumsuzluğu yüzünden?

Bitsin artık bu savaş

Bitsin artık bu can pazarlığı,

Ölümse ölüm, yaşamaksa yaşamak:

Acıysa acı, mutluluksa mutluluk.

Hepsini fazlasıyla gördü bu topraklar,

Dayanacak gücü kalmadı bu vatanın ikincilere, üçüncülere.

Yaşamaya gücü kalmadı topraklarımızın

Bitsin artık bu can korkusu,

Bitsin artık bu hayat kavgası

Bitsin artık bu kabus…

Yasenur UÇAR (12.Sınıf)

Burası Filistin!