Gözlerim doluyor, içim titriyor
Allah’ım diyorum nereden geldik, nereye gidiyoruz?
Sonra gözümden iki damla yaş akıyor.
Akıyor akıyor sel oluyor.
Duramıyorum, durduramıyorum kendimi.
Sonra Kınalı Ali geliyor aklıma
Nene Hatun geliyor.
Daha binlercesi…
Duruyorum sonra uzun uzun bir süre
Yediğim ekmek geliyor aklıma
Ama utanıyorum sonra kendimden
Evde ekmek olduğu halde daha sıcak olsun diye aldığım ekmekten utanıyorum.
Yüzüm düşüyor, kara kara düşünüyorum
Nasıl kurtarıldı bu vatan diyorum
Çıplak ayaklarla
Tek kolla
Aylarca aç
Sonra önümdeki çorbaya bakıyorum
Yine utanıyorum.
Onu beğenmeyipte yemediğim için
Binlerce defa utanıyorum
Şehitlerimize layık olabiliyor muyuz diye?
Vicdanım sızlıyor…
İçimi bir huzursuzluk kaplıyor
Uyuyamıyorum çünkü ben bencillik ediyorum.
Rahatız, aç değiliz…
Ama unuttuklarımız var
Ya onlar?
Ya binlerce evden kınayla çıkıp kefenle girenler?
Ya solan çiçekler?
Kaderleri güzeldi.
Şehadet şerbetini içmeye bile bile gittiler.
Şimdi şehit oldular.
Vatanı uğruna, toprağı uğruna
Şimdi bir ağaç yapraksız mı kaldı yoksa cennette bir çiçek daha mı açtı?
Toprağı kanla suladık, gözyaşlarıyla besledik
Giden gitti
Kalan kaldı
Kalan ne yaptı?
Kalan ne yapıyor?
Kimin vicdanı rahat, kim düşünüyor bu vatana aşık insanları?
Kaç kişiyiz her akşam dua ediyor, bir Fatiha okuyor ölümsüz şehitlerimize?
Bu vatanı kurtaranlar için vatana layık evlatlar olalım.
Olalım ki bizi her gördüklerinde işte benim neslim bu desinler
Yüzleri gülsün, bu vatan için şehit olduklarına üzülmesinler.
Üzmeyelim o mübarek insanları.
Emaneti koruyalım.
Yasenur UÇAR (12.Sınıf)
Şehitlerimize layık olabiliyor muyuz?
0 yorum:
Yorum Gönder