Sığındığım Yağmur Altları

Kayıp

Avuçlarımda

Kırık

Aynalarda hüznümü ürkütüyor

Kalabalıklar:

Camlarıma çarpan

Sinek vızıltıları.

Sessizlik bile hatta

Denk değil…

Hangi uykularda un ufak edip,

Hangi göllere savurdum

Tek taş yüzümü.

Hangi törpülerde

Talaşlandı eski telaşlarım.

Naftalin kokulu vitrin

Hatıralar denizi

Babaannemin gözleri

En ela kuytusudur

Yaz akşamlarının

Sığındığım yağmur altlarıdır

Kedi patileri

Bala batırılmış

Ekmekler

Köy havuzları

Kırlangıçlar-hacı kuşları

Kuş sapanları

Vişneler

Çürüklerim

Elma!

‘Elma’ diyorum size.

Nerdeler?

Uykularımı hızlandıran

Kalın koyu perdeler…

Yorganlar…

Ki Hint okyanusu olur bana

Babam

Serseri vardiyalarında

Çingeneler:

Annemin korku iksiridir

Bir tutam rüyalarıma kattığı

Kaybolan şehirlere akan

Kayıp

Eşyalar bürosudur

Çocukluğum:

Hatıralar denizi…

Babaannem…

Gözleri…

Unutulmuş…

Unutulan ne varsa…

Aysel BAL
Edebiyat Öğretmeni

Sığındığım Yağmur Altları