Yorgunum

İçim gözyaşlarıyla dolu.

Boğulmak , tuzlu bir meze olmak şeytanın sofrasına.

Ağır denklerim yok.

Ama hep cevabı çıkmayan bir matematik sorusu olmakta ısrarlıyım.

Cevabım sorumda gizli.

Ben kimseye birşey sormadım.

Çözülmek istemiyorum ben.

Buz tutmuşken , buz sarmışken , buzlanmışken mimiklerim ,

Hiçbir şey yapmayarak donmak gibi basit bir eylem değil ki çözülmek.

İstemiyorum.

Kalsın.

Benim gibi bir kenarda dona dursun.

Bir yumrukta parçalara ayrılıp sağa sola savrulsun.

Hiçbir şey yapmadan donmak..

Hiçbir şey yapmadan bir eylemde bulunmak..

Yorgunum.

Birazda donuksu.

Bu ruhumun kamufile tutkusu…*

Eray KILIÇ

 

Yorgunum