23 Mart 2013 Cumartesi

Hadi kapat gözlerini! ve başla

Sen Araban değilsin!


Sen Evin değilsin!


Sen bankadaki Paran,


Sen dolaptaki Ceketin değilsin!


 


Hiç uzaklara gitme kim olduğunu anlamak için.


Öyle, dağları denizleri de tarif etme büyüklüğünü ölçmek için.


Nesin ki !


Eğil, gölgene bak!, bir de diğerlerine,


Bu kadarsın işte, varlığın gölgenden ibaret!


Güneş senin üzerine doğduğu sürece var olmak değildir marifet!


 


Kaç müzik sayabilirsin bana özlemlerinden bahseden,


Kaç resim çizebilirsin senden bahseden,


Kaç şiir okudun bu güne dek!


Veya kaç kez gülümsedin aynada kendine!


 


En son ne zaman aşık oldun? söylesene bana!


En son ne zaman ağlayarak okudun bir kitabı? hadi anımsa!


En son ne zaman bitirdin içinde bir şeyleri?


Ev ile iş arasında her gün üzerinden geçtiğin çizgi midir hayat?


 


Sen hiç ruhunun varlığını hissettin mi?


Bedeninin, dünya ile ruhun arasındaki bir köprü olduğunu hiç fark ettin mi?


Gördüklerinin, zihninde uyandırdığı hatıralar, ruhunda bir şeyleri kıpırdattı mı hiç?


Veya bedeninin varlığını unuttun mu hiç?


 


Dön bak dünyaya,


Sadece senin için döndüğünü mü sanıyorsun!


Komik olma, yüz binlerce yıl içerisinde senin 60–70 yıllık ömrün nedir ki!


Hissedemeyeceksen! ne işin var burada?


Özlemeyeceksen!, İstemeyeceksen! ve ruhunu hissetmek için ısrar etmeyeceksen!


Ne işin var burada?


 


Bir insan olarak var olmanın ayrıcalığını anlat bana,


Sahip olduğun ruhun ayrıcalığını anlat bana,


Ruhunu beslemeyeceksen ne diye bakıyorsun gölgene hâlâ?


Sen, varlıklarını tarif ederken ruhunu da anımsa.


 


Şimdi öldüğünü farz et! film karesinde ne görmeyi umuyorsun?


Dudak kıvırma, düşün!


Doldurabildin mi o film karesini ruhunla hissettiğin dakikalarla!


Hadi kapat gözlerini! ve başla,


Beden ile beyin ölümü arasındaki zaman; maksimum 5 dakika!



Hadi kapat gözlerini! ve başla

0 yorum:

Yorum Gönder